Vrouwenkapsels van de jaren 70: een overzicht
Vrouwenkapsels in de jaren 70 varieerden van lange, zachte en vrouwelijke stijlen tot korte kapsels die gedurfd waren voor die tijd en vandaag de dag als androgyn zouden worden beschreven. Er werd ook veel getest en nieuwe tijdelijke mode kwam tevoorschijn tijdens het decennium van de jaren ’70. De kapsels waren een directe uitdrukking van het decennium. Hier is een blik op de invloeden en persoonlijkheden die de 70s kapsels vorm gaven, evenals de populairste kapsels die door vrouwen werden gedragen tijdens dit modieuze kantelmoment.
Invloeden op vrouwenkapsels in de jaren 70
Televisie en film
Filmsterren, en Hollywood in het bijzonder, hebben altijd een aanzienlijke invloed op de mode gehad en hebben op deze manier trends bepaald. Het korte, taps toelopende kapsel van Liza Minelli in “Cabaret” (1972) maakte bijvoorbeeld een blijvende indruk. Jane Fonda droeg een androgyne borstelcoupe in “Klute” (1971) – een stijl die in verschillende vormen te zien zou zijn gedurende het hele decennium.
Televisie was een belangrijke factor in de trend.
Televisie was een middel om mensen te informeren en te vermaken, en het televisietoestel was vaak het gezellige middelpunt van de familie. Als gevolg daarvan had (en heeft) televisie een enorme invloed op het leven, de kledingkeuzes en de houding van mensen.
Farrah Fawcett-Majors was van grote invloed op kapsels aan het eind van de jaren zeventig. De mooie Farrah verscheen voor het eerst op ons scherm in 1976 in “Charlie’s Angels”. Haar lange, taps toelopende coupe met opstaande zijkanten, bekend als de “Farrah Flick”, was favoriet bij veel tienermeisjes en werd zelfs gewaardeerd door vaders!
De nostalgie van de jaren zeventig!
Nostalgie was een prominent kenmerk van de jaren zeventig, wat leidde tot een terugblik op verschillende tijdperken, met name de jaren 1920 tot 1940. Deze blik op het verleden was aanwezig in mode, televisieshows, films en muziek. Verschillende films speelden zich bijvoorbeeld af in de jaren 1920, zoals “The Boy Friend” (1971) met Twiggy en “Gatsby the Magnificent” (1974) met Mia Farrow, die de tijdloze bob weer in de mode bracht, een accessoire dat vandaag de dag nog steeds erg populair is.
In de jaren 70 beïnvloedde muziek de kapsels
Muziek en mode gingen hand in hand.
De glamrock, disco, funk, northern soul, new wave en punkgeluiden van de jaren 70 hadden elk hun eigen kenmerkende stijl. Punks wilden shockeren met kort, geschoren haar en royaal gekleurde kapsels, zoals kuiven, hoorns en spikes.
Ook onder de invloedrijke vrouwen in de muziekwereld bevonden zich Donna Summer (met haar vele pruiken en looks, altijd glamoureus en modieus), Cher, Debbie Harry (gebleekt blond met franjes), Barbra Streisand en Siouxsie Sioux (zwart haar in spikes), naast vele anderen.
1970: kappers hadden ook invloed op de trends!
Kappers creëerden in dat decennium verschillende stijlen die door veel mensen werden gekopieerd. Sommige van deze stijlen zie je vandaag de dag nog steeds, zij het met een moderne twist. De “shag”, zoals Jane Fonda droeg in “Klute”, wordt toegeschreven aan kapper Paul McGregor. De Britse kapper Trevor Sorbie creëerde de “wedge” in 1974 – een korte, gelaagde, hoekige stijl.
Populaire vrouwenkapsels in de jaren 1970
De Afro
Kapsels die de zwarte gemeenschap aanmoedigden om het natuurlijke ontwerp van hun haar te omarmen waren nog steeds populair in de jaren 1970. De afro is ontstaan in de jaren 1960, vooral als onderdeel van de black pride-beweging, en is in de loop der jaren steeds populairder geworden.
In de jaren 1970 ging de afro evenveel over het omarmen van mode als over een politieke boodschap. Het werd gedragen door beide geslachten gedurende het decennium, voornamelijk door Afro-Amerikanen en de zwarte gemeenschap in het Westen. Hij werd echter ook gedragen door andere etnische groepen. De afro bood ook een alternatief voor uniform lang, steil haar voor mensen met van nature erg krullend haar.
Permanent haar maakte strakke krullen in Kaukasisch haar mogelijk. Vanaf het midden van de jaren 1970 namen veel mannen en vrouwen (inclusief beroemdheden zoals Barbra Streisand) deze versie van de afro over.
Asymmetrische kapsels
Aan het eind van de jaren 1970 was het creëren van een asymmetrisch kapsel populair. Dit kon een paardenstaart zijn aan één kant van het hoofd of rechtopstaande, gezwollen golven aan één kant. Deze trend hield aan tot in de jaren 1980.
De Ape
De Ape was een stijl uit het begin van de jaren 1970, gekenmerkt door korter haar bovenop het hoofd en langer haar aan de achterkant. Het bevatte ook veel lagen in het haar, waardoor het haar er warrig uitzag. Deze trend raakte uit de mode rond 1972.
Cornrows
Cornrows worden gecreëerd door het haar plat tegen de hoofdhuid te vlechten, in rechte rijen of in een veelheid van ingewikkelde patronen. Voor deze stijl heb je geen relaxers of andere agressieve chemicaliën nodig. Lange vlechten kunnen worden vastgezet met elastiekjes en worden versierd met kralen, bloemen of schelpen.
Klevende vlechten zijn een oude en traditionele manier van haarstyling in Afrika en voor mensen van Afrikaanse afkomst over de hele wereld.
Ze raakten in de mode in de jaren 1960 en 1970 dankzij de black pride-beweging.
Sticky braids kregen ook bekendheid in de media toen de mooie Bo Derek kralenvlechten droeg in de film “10”
uit 1979.
Niet alle zwarte vrouwen droegen gebonden vlechten of afros. Pruiken waren nog steeds een populair alternatief, in verschillende korte en lange stijlen
Vlechten en vlechten
Vlechten die naar achteren werden getrokken creëerden vleugels – zo genoemd naar de vleugelvorm die aan weerszijden van het gezicht ontstond. De strengen konden de onderkant van het kortere haar volledig omsluiten, waardoor een cirkel van volume ontstond. De kruin en bovenkant van het haar werden steil gelaten.
De highlights en vleugels werden bereikt met de nieuwe styling tools, maar ook met rollers en clips. Sommige vrouwen kozen voor een permanent om een krul te creëren die gemakkelijk in strengen kon worden opgestoken.
lang krullend haar
In de jaren 1970 kon lang en halflang haar worden gezet met rollers of gepermanent om grote, zachte, springerige krullen te vormen. Het volume en de krul begonnen meestal bij ongeveer de helft van de lengte van het haar.
Strak lang haar
Strak lang haar met een scheiding in het midden was al in de mode sinds het einde van de jaren 1960 – en de populariteit bleef in de jaren 1970. Het was een veelvoorkomend kapsel bij vrouwen in de jaren 1970, vooral bij jonge schoolmeisjes en tieners. Lang haar was ook populair bij beroemdheden, zoals actrice Peggy Lipton (die meespeelde in de populaire tv-serie “The Mod Squad”) en Ali MacGraw.
Mohicanen en alle punkkapsels
De punkbeweging heeft zijn rechtmatige plaats in de geschiedenis van 70s kapsels, zij het zonder massale aanhang.
Of het haar nu kort, piekerig, geschoren of gebeeldhouwd was, de punklook was het tegenovergestelde van alles wat als gewoon werd beschouwd. Het was een stijl die werd gecreëerd door rebelse jongeren en eind 1976 opkwam in het Verenigd Koninkrijk.
Sommige stijlen mixten lang haar met geschoren delen, zoals mohikanen en hoorns. In andere gevallen namen mensen een ‘skinhead’-stijl aan (een heropleving van een stijl uit de jaren 1950), hoewel meisjes vaak hun pony en langere zijkanten lieten staan.
Mohicans en piekhaar tartten de zwaartekracht. Alledaagse producten zoals eieren, suikerwater, zeep of gelatine (maar ook in de winkel gekochte gels en haarlak) werden gebruikt om deze rechtopstaande structuren te creëren.
De meest voorkomende haarkleuren waren ebbenhoutzwart (zoals Siouxsie Sioux) of gebleekt blond (zoals Debbie Harry van Blondie). De punkbeweging bracht echter ook felle kleuren in het straatbeeld – en alles mocht. Felle kleuren werden verkregen met professionele producten zoals Crazy Color, een assortiment neonkleuren dat in 1977 op de markt kwam, of met alledaagse producten zoals kleurstoffen voor levensmiddelen. Zelfs producten als Kool-Aid en Kia-Ora werden gebruikt als kleurstoffen. Er werden ook patronen en ontwerpen in het haar gemaakt.
De “Purdey” en de “Pageboy”
De “pageboy” is al tientallen jaren een populair kapsel. De Britse actrice Joanna Lumley droeg deze komvormige versie van de “pageboy” in haar rol als Purdey voor de tv-serie “The New Avengers” (1976-77). Hierdoor werd het (in het Verenigd Koninkrijk tenminste) bekend als een “Purdey” en was het een populair vrouwelijk kapsel van de jaren 1970.
De “Shag”
Kapper Paul McGregor werd gecrediteerd voor het creëren van de “shag” coupe voor het personage van Bree Daniels gespeeld door Jane Fonda in de film “Klute” (1971).
Het was een non-frills unisex coupe die bestond uit lagen van gelijke lengte met geleidelijk vervagende zijkanten en volle pony’s.
De “shag” was een populair kapsel in de jaren 1970 voor beide geslachten. Veel vrouwen droegen het, waaronder Joan Jett, Suzi Quatro en Gillian Blake (van de Britse kindertelevisie “Follyfoot”).
Een veel langere, golvende versie van de “shag” werd “de zigeunersnit” genoemd, zoals die door zangeres Stevie Nicks werd gedragen.
De Stack Perm
De permanent werd later in het decennium populairder, met looks die varieerden van strakke krullen tot meer bubbelachtige creaties. Een permanent die erg in de jaren 1970 was, was de “stapelpermanent”.
Bij een stapelpermanent werden de middelste en onderste delen van lang haar gepermanent, terwijl de kruin onaangeroerd bleef.
Veel kleine rolletjes permanent werden van het hoofd af gestapeld, bijvoorbeeld op stokjes. Dit gaf een massa strakke, middelgrote krullen rond de uiteinden en de lengte van het haar, terwijl het bovenop rond de kruin recht bleef.
De wig
Vidal Sassoon’s protegé Trevor Sorbie creëerde het hoekige wigkapsel in 1974. De korte coupe had steil aflopende lagen aan de zijkanten en achterkant, waardoor een driehoekige vorm ontstond die aan de bovenkant glad was.
Een beroemde draagster van de “wedge” was de Amerikaanse kunstschaatsster Dorothy Hamill. In 1976 won ze een gouden medaille op de Olympische Winterspelen – en vrouwen in heel Amerika wilden net zo’n kapsel als de schaatskampioene.
Haarkleur
Het gebruik van haarkleur is de afgelopen decennia toegenomen en thuiskleuringen zijn een grote hit. Zelfs salontechnieken zoals balayage konden thuis worden uitgeprobeerd met kits zoals Clairol’s “Quiet Touch”.
Sweeping was populair en kon worden bereikt met een aantal technieken, waaronder het gebruik van een staartkam om het haar te verstrengelen op vellen folie – een recent ontwikkelde stylingtechniek. De activeringstijd werd versneld door een verwarmde dubbelzijdige stijltang op de foliepakketten te plaatsen.
Frosting was een techniek die werd gebruikt om een natuurlijk, door de zon gekust strepeffect te creëren op bruin en blond haar. Een bleekproduct werd lichtjes op het haar aangebracht met een smalle borstel.
In de jaren 1970 ontstond er bezorgdheid over de ingrediënten van haarkleurmiddelen en hun verband met kanker. Er kwamen meer “natuurlijke” kleuren op de markt die plantaardige kleurstoffen gebruikten in plaats van schadelijke koolteerverf. Revlon lanceerde bijvoorbeeld “Colorsilk”, de eerste ammoniakvrije haarverf. Volledig natuurlijke henna werd steeds meer gebruikt in de Westerse wereld, vooral omdat rode tinten populair waren.
Haarstylingaccessoires
Highlights, vleugels en krullen vereisten de juiste haaraccessoires. Merken van haaraccessoires diversifieerden van de eenvoudige krultang of haardroger om te voldoen aan de stylingbehoeften van het decennium.
Veelzijdige haardrogers konden het allemaal, inclusief de beroemde oranje “Supermax” van Gillette. Deze werd geleverd met verschillende kam- en borstelaccessoires om al die vrouwelijke kapsels uit de jaren 70 te creëren.