We blijven maar horen over het woord “vintage”. Het staat zelfs overal op onze website. Maar wat betekent het precies?
Gebruiken we het woord wel op de juiste manier? Laten we
verder lezen en de geschiedenis achter het woord “vintage” onderzoeken.
Geschiedenis van het woord “Vintage”.
Ah, de geneugten van ouder wordende voorwerpen en objecten. Die kleine verontrustende momenten in het leven waarop je ontdekt dat wat voor jou recente geschiedenis lijkt, voor anderen eeuwenoude geschiedenis is. Alles wat je koopt voor je huis kan op een tijdlijn worden geplaatst op basis van de productiedatum en gelabeld worden met een generatieplaatje zoals “hedendaags”, “antiek”, “vintage” of “retro”. De leeftijd van een object is een belangrijk element van zijn waarde, net als de staat, kwaliteit en relatieve zeldzaamheid.
Het woord “Vintage” werd voor het eerst gebruikt en verscheen halverwege de 15e eeuw. Afgeleid van het Oudfranse “vendage”, betekende “vintage” “wijnoogst”, wat tegenwoordig kan worden vertaald als “druivenoogst”.
Waar verwijst de term “Vintage” precies naar dat niet gerelateerd is aan de categorie wijn?
In onze context, waar we ons hier op onze website op richten, wordt het woord vintage vooral gebruikt voor jurken uit de jaren ’40 tot ’60, via de jaren ’50, waaruit de pin up stijl is ontstaan, maar ook de Rockabilly look die we presenteren.
Vintage is een oud voorwerp dat een diepe geschiedenis heeft.
In veel gevallen zal het voorwerp in waarde stijgen als er goed voor wordt gezorgd. Hiermee bedoelen we over het algemeen een antiek voorwerp dat enige nostalgische waarde heeft en mogelijk van hoge kwaliteit is. Het wordt geclassificeerd als antiek en is niet minder dan twee decennia oud.
Wanneer het van toepassing is op verzamelobjecten, wordt het als antiek beschouwd als het meer dan 100 jaar oud is.
Nogmaals, als het tussen twee decennia en 100 jaar oud is, dan classificeren we het als vintage. De jurken op deze site zijn eigenlijk hedendaagse replica’s met vintage pasvormen en ontwerpen. Dit combineert de duurzaamheid van het mengen van de textielkwaliteit van het hedendaagse tijdperk met de visuele aspecten van het vintage tijdperk.
Waarom is de leeftijd van een item belangrijk?
De manier waarop we de leeftijd van een item labelen vertelt ons niet alleen over de werkelijke datum van herkomst, het kan ons ook helpen de context van populaire mode en sociaaleconomische trends op een bepaald moment te begrijpen. We hebben bijvoorbeeld al gezien dat er in tijden van economische onzekerheid vaak heimwee is naar de inrichting van voorbije decennia die wordt geassocieerd met comfort en stabiliteit.
Vintage niet verwarren met retro
Er is een belangrijk verschil tussen vintage en retro. Retro kan worden omschreven als iets dat is geïnspireerd op een vintage object. Met andere woorden, het is gereproduceerd om op vintage te lijken. Het heeft niet de geschiedenis, of de mogelijkheid om in stijl te worden doorgegeven, zoals een vintage horloge dat zou hebben.
Veel van de prachtige jurken die we hier hebben zijn niet alleen geïnspireerd op vintage, maar ze zijn nagemaakt op een manier die ze tijdloos, verfijnd en, in sommige gevallen, zeldzaam maakt.
Niet alles wat te koop is heeft een gecertificeerde datum van herkomst. Dus moeten we vertrouwen op de vaak dubieuze claims van verkopers. Een snelle zoektocht op Craigslist, Etsy of eBay onthult dat termen als “antiek” en “vintage” door elkaar worden gebruikt en vaak onlogisch zijn.
De meest misbruikende gebruikers van dit jargon zijn verkopers die dit (onnauwkeurige!) historische “graded” classificatiesysteem volgen:
Antiek. Iets dat, hoe zal ik het zeggen, echt oud is. Waarschijnlijk beschimmeld, stoffig en vol schimmel. Waarschijnlijk gemaakt van hout. Over het algemeen uit de mode.
Vintage. Iets dat te oud is om als “gebruikt” te worden beschouwd, maar niet zo oud als oma. Door het “vintage” te noemen, probeert de verkoper de koper af te leiden van de opvallende onvolkomenheden van het object. Net als veel ‘retro’-items zijn ‘vintage’-objecten vaak ofwel mid-century modern in stijl (althans aan de oppervlakte) of gekoppeld aan een vervlogen populaire cultuur, junkfood of modetrends.
Retro. Iets dat fundamenteel verouderd en niet modieus is. Door het “retro” te noemen, hoopt de verkoper sentimentele of historische waarde toe te kennen aan iets dat gewoon niet meer cool is. Of, het “retro” object kan eigenlijk vrij recent zijn maar “pre-loved” (d.w.z. nogal beschadigd).
Maar als het alledaagse taalgebruik onbetrouwbaar en onnauwkeurig is, wat zijn dan de officiële definities van antiek, vintage en retro? We spraken met interieurontwerpers om daar achter te komen.
Wat is een antiek voorwerp?
Een antiek voorwerp is een relikwie of voorwerp uit de oudheid of een kunstwerk, meubelstuk of decoratief voorwerp gemaakt in een vroegere tijd en, volgens de verschillende douanewetten, minstens 100 jaar geleden.
Ruby Lane, een online marktplaats van onafhankelijke antiek- en verzamelwinkels, geeft een vergelijkbare definitie: “De meeste autoriteiten zijn van mening dat de eigenlijke definitie van ‘antiek’ een leeftijd van minstens 100 jaar betekent.
Als een object niet definitief kan worden gedateerd op 100 jaar of ouder, mag het niet direct als antiek worden omschreven.”
Net als grote kunstwerken is antiek een investering en waarschijnlijk geen alledaags meubelstuk,” zegt ze. “
Wat is vintage?
Als antiek voorwerpen zijn die 100 jaar of ouder zijn, wat zijn dan vintage stukken? Het definiëren van vintage is lastiger. De term “vintage” en een van de secundaire definities ervan is “een periode van oorsprong of vervaardiging” (bijvoorbeeld een vintage Mercedes uit de jaren 1960) zoals de foto hieronder, genomen met een vintage camera.
Sommigen bieden een veel bruikbaardere uitleg, waarbij ze opmerken dat een object dat als ‘vintage’ wordt beschreven, het tijdperk moet oproepen waarin het is geproduceerd.”
Vintage kan betekenen dat een voorwerp uit een bepaalde periode stamt, zoals de jaren 1950, maar het kan ook betekenen (en zou dat waarschijnlijk altijd moeten doen) dat het voorwerp het beste van een bepaalde kwaliteit of karakteristieken vertoont die geassocieerd worden met dat specifieke tijdperk.
In andere woorden, om de term ‘vintage’ goed te kunnen gebruiken, moet een voorwerp enigszins representatief zijn voor en herkenbaar zijn als behorend tot het tijdperk waarin het gemaakt is.”
Ruby Lane stelt ook voor om de term vintage niet te gebruiken voor objecten die minder dan 20 jaar oud zijn.
Vintage meubels, vintage jurken… zijn gemaakt in de laatste 20-99 jaar en zijn over het algemeen verzamelobjecten, afhankelijk van hoeveel stuks van een bepaalde stijl zijn geproduceerd. Deense meubels uit het midden van de eeuw zijn bijvoorbeeld betaalbaar omdat er nog zoveel van op de markt zijn. Je kunt die vintage look krijgen zonder een fortuin uit te geven.
Er zijn veel elementen in een jurk die helpen het tijdperk of de status van de draagster te verklaren. Dit omvat het silhouet van de jurk, dat is de vorm van de jurk wanneer deze gedragen wordt. Er is ook de stof waarvan de jurk is gemaakt, evenals de ornamenten die aan de jurk zijn toegevoegd om hem te versieren.
XIV-XV eeuw In de volgende eeuwen werden jurken voor rijke mensen steeds sierlijker. Gedessineerde en gedetailleerde stoffen waren extreem duur en konden daarom alleen gekocht worden door mensen met veel geld. Vrouwen konden met hun rijkdom pronken door jurken te laten maken die bestonden uit vele lagen en panelen van dure stoffen.
Geschiedenis van jurken: van de Renaissance tot de jaren 1960!!
Jurken in de 16e eeuw
De vroegmoderne tijd bracht een nieuwe kledingstijl voor rijke vrouwen aan de Tudorhoven. Veel zware, donkere stoffen zoals fluweel waren erg populair. Wol was een veelgebruikte stof voor alle jurken, waarbij grovere wol werd gebruikt voor de minder welgestelden, terwijl fijnere wol was voorbehouden aan de rijken. De rijken verwerkten ook zijde in hun jurken en lieten hun stoffen borduren met goud- en zilverdraad.
Jurken bestonden uit meerdere lagen van verschillende kledingstukken, zoals een hemd, een eenvoudige basisjurk die eronder werd gedragen. Jurken begonnen ook uit meerdere stukken te bestaan, een lijfje en een rok. Een vierkante halslijn werd ook populair, waardoor vrouwen veel ruimte hadden om al hun sieraden te laten zien. Er kwamen ook basiskorsetten voor vrouwen om kleding te ondersteunen en een flatterend silhouet te geven.
Jurken in 1900
De 20e eeuw en het einde van het Victoriaanse tijdperk resulteerden in jurken die veel slanker en lichter waren, maar nog steeds erg bescheiden. Veel jurken hadden nog steeds hoge halslijnen en lange rokken. Het was zelfs pas
in het vroege Edwardiaanse tijdperk dat de zomen van jurken tot boven de enkel kwamen.
De jurken uit de jaren 1920
De jaren 1920 zagen een radicale verandering in de stijl van jurken. De zoom kwam tot onder de knie en lage tailles gaven een zeer recht silhouet aan populaire jurken. De jaren 1920 waren voor sommige mensen een tijd van extravagantie en daarom waren deze jurken vaak versierd met kralen, veren en andere versieringen.
De jurken uit de jaren 1930
Na de hausse van de jaren 1920 keerden de jaren 1930 terug naar meer vrouwelijke en bescheiden jurken. Deze jurken waren getailleerd en hadden meestal bijpassende riemen om de taille te benadrukken. Door de opkomst van in massa geproduceerde kledingmodellen konden vrouwen hun eigen kleding maken om populaire trends te volgen. Deze jurken hadden minimale versiering, meestal alleen knopen of lint. Avondjurken werden ook weer lang.
Jurken uit de jaren 1940
Na de oorlog richtten de jaren 1940 zich op het hergebruiken van kleding en het beperken van afval. Jurken uit deze periode hadden eenzelfde silhouet als het voorgaande decennium, met een getailleerde, vrouwelijke pasvorm.
De jurken uit de jaren 1950
De jaren 1950 brachten nog een totale verandering in het silhouet met de theejurk. Deze jurk is smal in de taille met een volle, uitlopende rok die volume krijgt met lagen tule of chiffon. Modeontwerpers zoals Chanel en Dior creëerden stukken die kunst, beeldhouwkunst en mode vermengden en creëerden jurken die de look van het decennium beïnvloedden.
De jurken uit de jaren 1960
In de jaren 1960 werden de rokken nog korter met de introductie van minirokjes en de modcultuur. Er waren veel felle kleuren en gedurfde patronen voor iedereen, niet alleen voor de welgestelden. De populariteit van film, televisie en muziek begon ook een grotere invloed te krijgen op de manier waarop jongere generaties zich wilden kleden. Vanaf de jaren 1970 veranderden en diversifieerden de kledingstijlen bijna constant. Er werden niet alleen nieuwe stijlen geïntroduceerd en geaccepteerd, maar jurken geïnspireerd op andere tijdperken in de geschiedenis werden ook weer populair.
jurken uit de jaren 70
Algemeen aangeduid als het “polyester decennium”, markeerden de jaren 70 het begin van wat we nu “snelle mode”
noemen. De aanwezigheid van nieuwe synthetische stoffen zoals satijn, pailletten, fluweel en polyester maakte kleding toegankelijk voor iedereen. Veel kledingstukken waren echter nog handgemaakt, wat in die tijd ruimte bood voor excentrieke/individuele uitingen, zoals het toevoegen van patchwork, haakwerk, borduurwerk of kralen aan een outfit. Alle handgemaakte items en borduurwerk vertegenwoordigden een afwijzing van de heersende mode en weerspiegelden de algemene rebellie tegen autoriteit en dominante ideeën die de jaren 1970 kenmerkten.
Net als de moderne mode putte de damesmode van de jaren 1970 inspiratie uit het verleden. Ontwerpers leenden veel uit de jaren 1930, 1940 en 1950, vooral voor dagkleding. Bloemenpatronen die deden denken aan de jaren 1930 waren erg populair op vrouwenjurken en ontwerpen zoals jaren 1950 overhemdjurken maakten een comeback in nieuwe stoffen zoals suède. Maar misschien wel het meest revolutionaire item in de damesmode was de veelzijdige en altijd modieuze wikkeljurk van Diane von Füsternberg.
Het “polyester decennium” was misschien wel het kleurrijkste voor de mode. De meeste huishoudens hebben nu kleurentelevisies, waardoor kijkers de felle outfits van hun favoriete beroemdheden beter kunnen waarderen. Het leven kan de kunst hebben geïmiteerd, of de kunst het leven, maar de mogelijkheid om meer kleur te zien op het scherm heeft vrouwen aangemoedigd om dezelfde felle kleuren en gedurfde prints te dragen.